ιουλοφόρος

ο (Α ἰουλοφόρος, -ον)

αυτός που έχει χνούδι, χνουδωτός, τριχωτός

νεοελλ.

βοτ. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ιουλοφόρα

φυτά τών οποίων οι ταξιανθίες μοιάζουν με ιούλους, δηλ. είναι βοτρυώδεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἴουλος + -φόρος (< φέρω), πρβλ. τροπαιο-φόρος, τροχο-φόρος].